ZATERDAG 19 OKTOBER: JAZZCONCERT SASKIA LAROO
aanvang 21.00 uur, entree €12,- / €9,-.
Recensie:
Saskia Laroo Jazz Quartet in Artishock
trompettiste stralend middelpunt van feestelijk concert
Gewapend met een vervaarlijk uitziende gordel vol op effectbejag gerichte knoppen en schuiven (nee, we hadden géén zelfmoordterroriste behangen met exclusieve explosieven voor ons!), genoot trompettiste Saskia Laroo op aandoenlijke wijze met volle teugen van haar debuut in Artishock. Een muzikante die door de Amerikaanse pers “lady Miles Davis of Europe” wordt genoemd, zou hoog van de toren kunnen blazen, maar ze was geenszins een blaaskaak. Eerder was ze een innemend en ontwapenend soort ceremoniemeester van haar eigen muzikale feestje. De overweldigende publieke belangstelling zal haar niet ontmoedigd hebben, maar haar er juist toe hebben aangezet om de mooiste stukken te spelen én om, naast haar trompet, het publiek te bespelen. Saskia Laroo lijkt dol op entertainen en in Artishock deed ze dat op 19 oktober met tal van eigen composities en met stukken van de bewonderde Amerikaanse pianist Warren Byrd. Van hem speelde ze “Visible Muse” en “Beyond the flaw” en ook de compositie “Collaboration” van Byrd én Laroo werd vertolkt. Van haar eigen composities hoorden we onder andere “Moving en grooving” en van de cd “Really Jazzy” hoorden we “Courtesy to Coltrane” en “Big Blues”. Geheel tegen de verwachting in was het hoofdmenu van de avond goeddeels gevuld met jazz, hoewel hier en daar funk, blues, rap en reggae viel te bespeuren. De muzikanten van de band wisten allen van wanten, maar gitarist Gideon Hamburger was met zijn heerlijke jazz en blues het meest prominent aanwezig. Ook de vervanger van de vaste drummer, bespeelde zijn instrument alsof zijn leven ervan afhing. Hulde voor Daniël van Dalen! Bandleider Saskia Laroo was druk doende haar eigen “Jazzparty” (ook een nummer van de setlist) te vieren en dat deed ze met overgave. Ze bokste het zomaar voor elkaar dat het publiek ging meezingen en klappen, hoogst ongebruikelijk toch, voor een jazzconcert, maar daarom niet minder vermakelijk. Toen het tijd was voor een toegift, transformeerde Saskia Laroo het intieme concertzaaltje in een mum van tijd tot een oergezellige dancing. Laat dat stemming maken maar aan de stralende bespeelster van de trompet over. Als een concert culmineert in een spontaan dansfeest, dan zit het met de amusementswaarde van de muzikanten en hun muziek meer dan goed.
Michiel van Ree
Op 19 oktober zal de Saskia Laroo Band met open armen worden ontvangen in Artishock. Buiten Maite Hontelé, die hot is in Colombia en wiens ster rijzende is, is er geen andere alom bekende trompettist van het vrouwelijk geslacht in Nederland dan Saskia Laroo. Saskia Laroo timmert al een tijdje aan de weg. Bij pers en publiek in de VS staat ze bekend als “Lady Miles Davis of Europe” en de kwalificatie misstaat haar niet want zowel het klassieke werk van “Kind of Blue” als de latere fusion van Tutu, Amandla en Doo-Bop behoort tot de absolute favorieten van Saskia Laroo. Dat is terug te horen op haar cd’s. Op “Really Jazz” uit 2008, haar laatste cd horen we een veelheid van ingrediënten uit de muzikale melting pot die deze muzikant voor ons heeft samengesteld. Is zij een muzikale alleseter? Funk, jazz, latin, drum ’n bass, big beat, r&b, soul, hiphop, dance en wereldmuziek krijgen allemaal een kans bij haar. Kijk naar de titels van de nummers op “Really Jazz” en je weet genoeg: “Courtesy Coltrane”, “Funky Roads”, “Big Blues”! De sound is soepel en gelikt. Ongetwijfeld is Saskia Laroo een festivalknaller zoals Hans Dulfer, met wie ze heeft samengewerkt. Jazzliefhebbers maken vaak de kanttekening dat Laroo veel opheeft met popmuziek en popliefhebbers herkennen meteen de jazzinvloeden die ze heeft ondergaan. Fusion is dus haar stokpaardje. Het geluid van haar trompet komt dicht in de buurt van het geluid van Miles Davis met zijn omfloerste, soms melancholisch stemmende noten die door het gebruik van de demper zozeer zijn stempel dragen. De term acid-jazz valt ook wel eens. Saskia Laroo’s muziek is geënt op het concept van “Doo-Bop”, de laatste cd van Miles Davis.
Saskia Laroo is opgeleid aan het Sweelinck conservatorium waar ze les kreeg van Boy Raaymakers en in Hilversum waar ze les kreeg van Ack van Rooyen. Haar vroegere cd’s ademen meer de sfeer van de jazz uit de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw. Op de cd “Jazzkia” vinden we standards als “Blue in green”, “Bye, bye, blackbird”en “Perdido”. De band waarmee Saskia Laroo naar Soest komt, ziet er meer uit als een rockband dan als een jazzband gezien de begeleiders op bas, drums en gitaar, maar dat zegt niet al te veel. We kunnen zeker zijn van fusion, dampende funk en smooth soul jazz van de bovenste plank. Komt dat beluisteren dus!
Jazzkia bezetting: Saskia Laroo - trompet; Gideon Hamburger - gitaar; Maarten Bakker - bas; Daniël van Dalen - drums.
