Algemeen

DownTonAbbey2

Vrijdag 27 december, de Soos van Artishock en een deel van de Expositiezaal zijn omgetoverd in de Lounge van Downton Abbey. Het personeel, downstairs, is druk bezig heerlijke hapjes klaar te maken. De maids in prachtige witte schorten en witte kapjes rennen heen en weer om de grote tafel en de sta-tafels te vullen met smakelijk gevulde schalen. Butler John in prachtig rood chaletje en witte maillot rangschikt het theeservies uit de twenties en de schalen tot een feestelijke aanblik.
In de bar houdt Lady Grantham, in korte charlestonrok en met kleurige kralenkettingen en hoofd/haarband alles in de gaten. Tussen al deze bedrijvigheid dribbelt Lord Grantham zenuwachtig rond: komt alles op tijd klaar? Hij probeert de slingergrammafoon uit. Na iedere plaat moet de naald worden vervangen. In de zenuwen laat hij het doosje met naalden vallen.
Als de muziek uiteindelijk klinkt wordt de jazz uit de thirties overstemd door de tune van Downton Abbey uit de grote luidsprekers.

Tegen half acht komt een auto aangereden, tien meter voor de voordeur valt de motor uit en de slinger ligt thuis. Dat wordt duwen tot de prachtig gepoetste zwarte AFord uit 1930 keurig geparkeerd staat in het zicht van de bezoekers.
Om half acht verschijnen die eerste bezoekers, sommigen fraai verkleed, anderen zeer verrast: ‘Oh ik wist niet dat we verkleed moesten komen.’ Gelukkig vallen de niet-verklede gasten niet uit de toon als de Soos langzaam aan geheel gevuld wordt.

Tegen achten begint het feest, heet de Lord iedereen welkom en loopt de filmzaal langzaam geheel vol. Voordat de film begint krijgt het publiek een korte schets van de situatie in Downton Abbey. De verschillende personages worden uitgelicht. Downstairs versus upstairs, met de vele geheimen en intriges.
In de pauze geniet men van de heerlijke hapjes, de engelse thee, maar ook prosecco, wijn en bier worden al gaarne genuttigd.

Meestal gaan de mensen na afloop van de de film meteen weg, dit keer niet. Er wordt nog lang gezellig nagetafeld, totdat Lady Grantham ver na twaalf de bel luid laat klinken: Het is genoeg geweest, het was uitermate gezellig en smaakt naar meer. Artishock is een beleving rijker.

Bart van der Wal