Jazz

Zaterdag 19 maart, 20.30 uur: Michael Moore Trio 'The Optimisticans'.

Foto's en recensie:

 

2203MichaelMooreband.1

2203MichaelMooreMichael.12203MichaelMooreJamie.12203MichaelMooreReinier.1

2203MichaelMooreband.22203MichaelMooreJamie.22203MichaelMooreMichael.2

2203MichaelMooreMichael.32203MichaelMooreMichael.42203MichaelMooreReinier.2

(foto's: Ot Jonkers).

Recensie:

Vrije geluiden van drie topmuzikanten met een vrije geest
Moore, Baas en Peet musiceerden uitzonderlijk intens

Altsaxofonist Michael Moore, de nestor van het stel, gitarist Reinier Baas en slagwerker Jamie Peet openden het concert met verstilde, meditatieve klanken. Een compositie van Moore! Daarna hoorden we experimentele klanken maar ook eigenzinnige vertolkingen van 'standards’. Het was alsof de geest van Misha Mengelberg in stilte aanwezig was want we hoorden twee stukken van Thelonious Monk, “Four in One” en "Work", en een minstens zo indrukwekkende compositie van pianist Herbie Nichols. Maar ook in de manier van spelen konden we Mengelberg herkennen. In de aflevering Jazzhelden over Michael Moore kenschetst Moore de stijl van improviseren van Misha Mengelberg als niet-dogmatisch! Het mooiste nummer van de avond was een compositie van Reinier Baas: “Orthodox”. Alsof je een jazzgitarist de muziek van Radiohead hoort spelen! Geweldig! Dit drietal heeft zich een onorthodoxe manier van musiceren eigen gemaakt. Dan is het ook niet zo vreemd dat je het ene moment geniet van de standard “I loves you Porgy” van George Gershwin en het volgende moment luistert naar een compositie van Jack Bruce, de bassist van de legendarische rockband Cream met Eric Clapton in de gelederen. Ook het stuk "Blues in orbit” was een hoogtepunt. En wat was Reinier Baas verbazingwekkend goed op dreef. Hij is in niets het prototype van een jazzgitarist zoals bijvoorbeeld Martijn van Itterson dat wel is, maar tegelijkertijd hoor je dat hij de leerschool van de jazz met meer dan goed gevolg heeft doorlopen. Ook slagwerker Jamie Peet maakte indruk met een bijna impressionistische manier van spelen. Ook als de muzikanten composities van derden 'vertolken’, dragen die composities ontegenzeggelijk de eigen signatuur. De muzikanten hebben de muziek naar hun hand gezet. De luisteraar krijgt geregeld het gevoel dat de muziek deels ontstaat terwijl ze uitgevoerd wordt. Dat levert intense muziek op. Is dat nou ‘instant composing'? Je zou het zeggen. We hoorden geen mainstream maar evenmin free jazz. We waren getuige van een uitzonderlijk concert en zaten op het puntje van onze stoel.

Michiel van Ree

------------------------------

 

JAZZCONCERT MICHAEL MOORE,LogoArtishock 55 stempel zwart schaduw

Zaterdag 19 maart, aanvang 20.30 uur, entree € 15,- / 10,-.

2203MichaelMooreBimHuisHet Artishockpubliek staat een bijzonder concert te wachten van drie eigenzinnige muzikanten:
Michael Moore op altsax en klarinet, Reinier Baas op gitaar en Jamie Peet op drums. Samen vormen zij de Optimistitians. Is die naam ironisch bedoeld? Een verwijzing naar Rutte die doorlopend voorzichtig optimistisch zegt te zijn? Nestor Michael Moore is geboren en getogen in Eureka (echt waar!) Californië! Sinds 1982 verblijft hij in Nederland. Hij was lid van de Instant Composers Pool met Mischa Mengelberg achter het klavier. Een muzikaal gezelschap van en voor non-conformisten! In 1986 won Moore de prestigieuze VPRO/Buma Boy Edgar Prijs. Hij speelde tal van interpretaties van Bob Dylanliedjes met het gezelschap Jewels and Binoculars. “I pity the poor immigrant” was één van die opmerkelijke vertolkingen. Verder werkte Moore samen met Ernst Reijseger (cello) en Han Bennink (slagwerk) in het Trio Clusone. Muzikale eigenheimers ook! Op Bimhuis TV komen we Michael Moore's Fragile Quartet tegen. We schrijven januari 2020. Moore omringt zich daar met pianist Harmen Fraanje, contrabassist Clemens van der Feen en slagwerker Gerry Hemmingway. Een portret aan de hand van een schets van Moores muzikale vrienden!
Reinier Baas en Jamie Peet traden een hele tijd terug (2014?) op bij Artishock in het kader van de Young VIPS met hun band Windkracht 7! Een turbulente zevenmansband! Reinier Baas maakte als gitarist en componist indruk met de cd Princess Discombobulatrix, een soort jazzopera waarin zangeres Nora Fischer en Baas verantwoordelijk waren voor het libretto. Er is misschien geen Baas boven Baas! Deze gitarist speelt stukken die technisch onmogelijk lijken. Luister naar zijn interpretatie van "Juju” van Wayne Shorter en je valt meteen voor deze eigenzinnige gitarist. Zijn naam kan zomaar verschijnen op de gevel van het Concertgebouw omdat hij zich gestort heeft op de "klassieke” muziek. Baas is een speelse meestergitarist! Jamie Peet hoort als slagwerker ook al niet bij de familie doorsnee. Het is bekend dat hij zich thuis voelt in verschillende muzikale biotopen: jazz, funk en hiphop. De lyrische toonzetting van Michael Moore en de eigenzinnigheid van de muzikanten moeten kunnen uitmonden in een onvergetelijk concert.

Bezetting:
Michael Moore - rieten
Reinier Baas -
gitaar
Jamie Peet -
drums

Jazzheld