JAZZCONCERT VAN RULLER // HOGENHUIS

Zaterdag 18 maart, aanvang 20.30 uur, entree € 15,- / 10,-.

 
'SPIRITS HIGH'

Concertfoto's:

(foto's Ron van Ewijk).

Recensie:

Memorabel concert Jesse van Ruller en Maarten Hogenhuis

Bij de presentatie van 'Spirits High' komt de geest uit de fles.

Muziekliefhebbers hebben meer dan een jaar moeten wachten op het concert van gitarist Jesse van Ruller en saxofonist Maarten Hogenhuis. Corona en cultuur waren geen twee handen op één buik. Op 18 maart konden zij bij Artishock eindelijk aan hun trekken komen en hoe! Er waren hooggespannen verwachtingen en terecht naar later bleek.
Het concert was een presentatie van het album (cd én lp ineen) 'Spirits High' dat in coronatijd ontstaan was. Van Ruller die meestal de Fender Telecaster bespeelde en dat is toch ongebruikelijk voor jazzgitaristen. Elf eigen composities van Van Ruller en Hogenhuis die de toets der kritiek gemakkelijk konden doorstaan. Tussendoor was ook werk van Dizzy Gillespie en van Billy Strayhorn en Duke Ellington (het prachtige Isfahan) te horen naast de standard ‘All or nothing at all’. En de geest kwam uit de fles! Het concert voltrok zich in een bijna gewijde sfeer. Meditatieve muziek! Als toehoorder voel je je dan een auditieve variant van een voyeur alsof je louter ongehoorde klankpatronen hoort waar je oor zich aan verlustigt. Er werd heerlijk onnadrukkelijk gespeeld. Het grote gebaar kreeg nooit de overhand. We hoorden composities die zonder uitzondering complexe muzikale bouwwerken bleken en die toch bijna achteloos werden uitgevoerd alsof het om koude kunstjes ging. Veel zeggingskracht en virtuositeit! Lichtvoetige en sprankelende muziek. Geen muziek die een keel opzet. Muziek van en voor zachtmoedigen. Het podium transformeerde gaandeweg in een altaar waarop de fraaiste muzikale offers waren te beluisteren. Alle composities van het album maakten indruk. We hoorden 'Tideline’, Bye Bye Big City Bye’ en ‘Apollo’ en nog veel meer.
Het publiek leek onverzadigbaar. Verrassend genoeg was het titelstuk 'Spirits High’ een groovy slotakkoord van formaat. Staande ovatie daarna! Toegift en wéér een staande ovatie! We hadden een memorabel concert gehoord. Het publiek leek verbouwereerd. Niet te bevatten dat de muziek ons zo kon hypnotiseren! Hulde! Hulde!

Michiel van Ree

---------------------

Jesse van Ruller (1972) behoeft geen uitgebreide introductie. Zijn reputatie als een van de meest getalenteerde gitaristen van zijn generatie reikt wereldwijd en resulteerde in samenwerkingen met internationale artiesten als Seamus Blake, Roy Hargrove, Joe Lovano en Bill Stewart. Zijn intuïtieve spel wordt gekenmerkt door een diep gevoel voor melodie en een grote mate van ritmische wendbaarheid.

Maarten Hogenhuis (1986) is een van de exponenten van een jonge generatie jazzmuzikanten. Hij maakt deel uit van de superjazz-formatie BRUUT!, leidt zijn eigen trio en kreeg in 2019 de North Sea Jazz Compositie Opdracht toegekend. Eerder maakte hij deel uit van The More Socially Relevant Jazz Music Ensemble van Reinier Baas. Ook is hij een veelgevraagd sideman in verschillende genres.

(foto Eddy Westveer).

Gitarist Jesse van Ruller en saxofonist Maarten Hogenhuis zullen geen gezworen muzikale vrienden zijn en toch hebben hun wegen elkaar gekruist wellicht door omstandigheden die met Corona te maken hebben.
De uitbundige testosteronjazz van BRUUT, het gezelschap waarvan Hogenhuis deel uitmaakt, lijkt niet te rijmen met de ingetogen muziek van de flegmatieke gitarist. En toch hebben ze in september van 2021 in het BIM-huis hun album "Spirits High” gepresenteerd. Op BIM-huis TV valt hiervan te genieten. Je ziet Jesse van Ruller een Fender Telecaster bespelen. Opmerkelijk! Je zou eerder een Gibson of een Gretsch verwachten. Niet zo gek dus dat Van Ruller in dit duo het gevoel heeft zich op terra incognita te bevinden waar de gebaande paden ver te zoeken zijn. Beide muzikanten zijn dol op een funky groove, dus dat treft dan weer!

(foto Jonathan Herman)

Van Ruller heeft wel eerder als rockgitarist geklonken overigens. Denk aan het album "High Places” (2011) van de Clemens van der Feen Band. Nog langer geleden (1995) won Van Ruller de Thelonious Monk Prijs. Dat was ongehoord. Hij was de eerste Nederlander die die eer te beurt viel. Hij was nog maar 23 jaar. In de jury zaten toen de gitaristen Pat Metheny, John Scofield en Jim Hall. Wat een sterrenensemble! De fine fleur der briljante fijnbesnaarden! Dat geeft het winnen van die prijs nog meer status.
Hogenhuis kennen we van BRUUT maar hij maakte met totaal andere muziek indruk toen hem in 2019 de North Sea Jazz Compositie Opdracht werd toevertrouwd. Hogenhuis bleek een begenadigd componist te zijn die ook belangstelling had voor popmuziek en minimal music. In de meditatieve hoek voelde hij zich dus ook thuis. Als muzikale invloeden noemen de muzikanten van het duo Sufjan Stevens, Grizzly Bear, Andrew Bird en Blake Mills. Een opmerkelijk kwartet! Mills staat bekend om de slidegitaar die hij inzet. Hij speelde samen met bassist Pino Palladino en gitarist Bill Frisell.
Het concert bij Artishock zal toch eerder meditatief dan explosief worden. De samenwerking van Van Ruller en Hogenhuis is geen verstandshuwelijk. Misschien is onvoorspelbaarheid en onwennigheid wel een goede basis voor een prachtig concert. Op hun instrument kunnen de muzikanten tot grote hoogte stijgen maar met deze twee virtuozen krijgen we waarschijnlijk meer dan de som der delen.

Bezetting:
Jesse van Ruller – gitaar
Maarten Hogenhuis – altsax

Recensie 'Spirits High':
"Een onverwachte samenwerking tussen twee van Nederlands meest invloedrijke jazzmusici die zich vooral onderscheiden door hun gevoel voor dynamiek. Spirits High is een feest voor de liefhebber van het subtiele gebaar. Het bijzondere van de duetten zit het hem in de kwaliteit van het elkaar complementeren, namelijk niet alleen netjes aanvullen, maar ook telkens een extra dimensie toevoegen".
Ken Vos, Jazzism.