Programma

JAZZCONCERT Tijs Klaassen Quintet2210TijsKlaassenQuintet Poster

Zaterdag 15 oktober, aanvang 20.30 uur, entree € 15,- / 10,-.

Concertfoto's:

 

 2210TijsKlaassen5tetband1

2210TijsKlaassen5tetTijs12210TijsKlaassen5tet.Matthias22210TijsKlaassen5tetMo12210TijsKlaassen5tetFloris12210TijsKlaassen5tetWouter12210TijsKlaassen5tet.Tijs42210TijsKlaassen5tetMatthias12210TijsKlaassen5tetMo22210TijsKlaassen5tetWouter22210TijsKlaassen5tetTijs22210TijsKlaassen5tetFloris22210TijsKlaassen5tetMatthias32210TijsKlaassen5tetMo32210TijsKlaassen5tetWouter32210TijsKlaassen5tetTijs32210TijsKlaassen5tetFloris32210TijsKlaassen5tetWouter4

2210TijsKlaassen5tetband2

(foto's Ron van Ewijk).

 

Recensie:

Prachtige blazersarrangementen en fraaie composities van Tijs Klaassen 5-tet

Het Tijs Klaassen kwintet wilde het klassieke jazzkwintet een facelift geven. Die missie lijkt te zijn geslaagd. Pianist Floris Kappeyne maakte gedoseerd gebruik van zijn synthesizer. Het instrument werkte sfeer verhogend en werd vaker niet dan wel bespeeld en paste wonderwel in de habitat van de jazz. Bovendien waren de contouren van een eigen geluid hoorbaar. In Artishock begon de band met louter jonge muzikanten in de gelederen op 15 oktober met maar liefst drie premières waarvan vooral de Ballade de aandacht trok. Meteen vielen de smaakvolle blazersarrangementen op. Alsof er een small bigband in stelling werd gebracht. Tenorsaxofonist Matthias van den Brande en altsaxofonist Mo van der Does ontpopten zich als twee subtiel van zich afblazende bloedbroeders. Wat een chemie! Van der Does speelt lichtvoetig en lyrisch maar produceert desondanks een robuust geluid. Pianist Floris Kappeyne had weinig noten nodig om indruk te maken. Soms viel de muziek vrijwel stil alsof er muzikaal gemediteerd werd. Allemaal composities van bassist en bandleider Tijs Klaassen die ontegenzeggelijk over compositorisch talent beschikt. Het laatste stuk voor de pauze was het titelstuk van de nieuwe cd ‘Nostalgia’. In mei van dit jaar werd de cd in het Bimhuis gepresenteerd. Fraaie, ambivalente muziek die zowel blij als triest klonk. We horen dan theatrale muziek. Na de pauze hoorden we 'Sopramesa ’van de nieuwe cd met een prachtige partij van Van den Brande op sopraansax. Er was ook een compositie van drummer Wouter Kühne te horen: 'Shallow Reflection’. Ambivalente titel! Kühne kan heerlijk speels lichtvoetig, sierlijk en bijna baldadig drummen. Hij was opnieuw een openbaring. Er was slechts één stuk te horen van de debuut-cd ‘Clavius’ die kon worden opgenomen dankzij het winnen van de ‘Keep an Eye the Records Award’ in 2018. Valt er dan helemaal geen kritische kanttekening te plaatsen? Toch wel. Doordat de muziek behoorlijk in scène was gezet, klonk ze wel eens te gepolijst. Zoiets kan leiden tot een gebrek aan peper, aan turbulentie, aan gepassioneerde onstuimigheid. Misschien spoort die vurigheid wel niet met het karakter van de muziek. Toch lijkt er een gouden toekomst weggelegd voor deze jonge helden die uitblinken in muziek voor fijnproevers.

Michiel van Ree

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

Introverte gevoelige composities met spetterende uitbarstingen, los en vrij gespeeld binnen de strenge grenzen van het arrangement.

 

Tijs KlaassenHet ensemble (wat een bedaard woord voor een roedel jonge honden!) bestaat uit louter jonge jazzmuzikanten. En wat voor muzikanten!
Het won in 2018 de 'Keep an Eye, The Records Award’. Het debuutalbum ‘Clavius' kreeg lovende recensies. In 2020 won het ensemble de Sena Performance Award' tijdens de Dutch Jazz Competition. Aan prijzen en bijval dus geen gebrek! Het nieuwe album 'Nostalgia' is afgelopen voorjaar uitgekomen. Nostalgie naar onbekommerd muziek maken voor corona dus want voor andere nostalgie zijn ze wellicht veel te jong.
Bassist Tijs Klaassen werd opgeleid aan het Amsterdams conservatorium en speelde vaak met muzikanten als saxofonist Yuri Honing, pianist Peter Beets, saxofonist Mete Erker (Artvark en Estafest) en saxofonist Jasper Blom. Klaassen was afgelopen zomer op het festival voor klassieke muziek Wonderfeel in 's Gravenland nog het stralend middelpunt van een bigband onder leiding van Peter Beets. Jazz met klassieke roots!
De band van Klaassen stelt een poging in het werk om het klassieke jazzkwintet in een modern jasje te steken. Dat moderne jasje moet geen probleem zijn voor deze begaafde muzikanten uit de kweekvijver van de jazz. Vers bloed? Altijd goed!? Natuurlijk hoopt Artishock dat zo'n band vol jonge honden een jong publiek weet te trekken. Tijs Klaassen is jong maar gelauwerd tegelijk en hij zou zomaar een Young VIP van formaat kunnen zijn. Dat geldt zeker ook voor Mo van der Does en Wouter Kühne. Mo van der Does zag een optreden bij Artishock aan zijn neus voorbijgaan door de lockdown. Jazzenzo noemt Van der Does 'één van de grootste talenten die de nieuwe jazzgeneratie heeft voortgebracht'. Hij trad onder andere op met het Jazz Orchestra of the Concertgebouw. Ook slagwerker Wouter Kühne is een gigantisch talent. Bij Artishock hebben we al verschillende keren van zijn slagwerkkunst mogen genieten. Die is niet onopgemerkt gebleven. Zo'n jongen die van de ‘Sacre du Printemps’ van Stravinski houdt maar ook van ‘A Love Supreme' van John Coltrane. Een jongen die naar Senegal gaat om daar te leren van traditionele drummers! De andere muzikanten zullen niets onderdoen voor hun bewierookte medemuzikanten.
Als de fraai gearrangeerde lyrische composities van de hand van Klaassen de aandacht weten vast te houden, is aan alle voorwaarden voor een prachtig concert ruimschoots voldaan.

Bezetting:
Tijs Klaassen - bas
Floris Kappeyne - piano
Matthias van den Brande - tenorsax
Mo van der Does - altsax
Wouter Kühne - drums.