ZATERDAG 21 SEPTEMBER: JAZZCONCERT  OLAF ZWETSLOOT QUARTET, aanvang 21.00 uur, entree €12,-/9,-.

Swingende jazz met wereldse bezetting.   RESERVEREN

Recensie:

Olaf Zwetsloot Quartet presenteert nieuwe cd
Genoeglijke avond met lekkere muziek

Het Olaf Zwetsloot Quartet heeft in de maand september zijn nieuwe cd “Shadows” uitgebracht. Ook al was de officiële cd-presentatie eerder deze maand, het concert in Artishock op 21 september mocht als een verkapte cd-presentatie worden opgevat. Mooi! Er stonden dan ook vrijwel alleen maar eigen nummers van die laatste cd op het programma, de goedgekozen uitsmijter, “Westcoast Blues” van Wes Montgomery, uitgezonderd. De band van altsaxofonist Zwetsloot is van alle leeftijden. De generatiekloof lijkt succesvol gedicht in de band waarin de bijna tachtigjarige drummer Clarence Becton de zwarte nestor van de band is. Hij speelde nog samen met Monk, Coleman Hawkins, Lee Konitz en Clark Terry! Kom daar eens om tegenwoordig! Aan het andere uiterste van het leeftijdspectrum zit de piepjonge vijfentwintigjarige pianist Timothy Segond von Banchet. Ook de muren van de nationale verschillen lijken succesvol geslecht in deze kosmopolitische band met een Noorse bassist, Thomas Winther Andersen, een Amerikaanse drummer en een Nederlandse blazer en dito pianist.

Nummers als “Song for Chris”, “Tomorrow and Yesterday”, “Four Lines”en het heerlijke stuk in de stijl van Monk, “Scarface”, alle van de laatste cd, passeerden de revue. Lekkere muziek, zeker, maar niet spectaculair. Composities die onderhoudend maar niet onderscheidend zijn. De muzikant die zich het meest onderscheidde was de pianist van het gezelschap. Als de band lekker tekeer ging, dan had hij daar steeds een groot aandeel in met opzwepende intermezzo’s die het publiek in vervoering brachten. Af en toe zocht hij zijn toevlucht in het grote gebaar. Gaf niets! De muziek was jazzy, harmonieus, prettig in het gehoor liggend, maar leek nooit geboren vanuit een dwingende noodzaak. Het gebodene was goed, maar géén crème de la crème, géén neusje van de zalm. We hoorden welluidende muziek maar géén “musis sacrum”. Moeten we dan per se zoiets horen? Welnee! Het concert viel bij het publiek in goede aarde ook al trilde die aarde nimmer op haar grondvesten.

 Michiel van Ree

--

Ondanks het feit dat de bandleden van het Olaf Zwetsloot Quartet tussen de 25 en 78 jaar oud zijn, is er van een generatiekloof geen sprake. Niet alleen is het een band van alle leeftijden, de bandleden komen ook uit alle windstreken: De Verenigde Staten, Noorwegen en Nederland.
De taal van de muziek is internationaal. Drummer Clarence Becton die uit de Verenigde Staten komt, is de zwarte nestor van de band. Hij speelde met onder anderen Monk, Coleman Hawkins, Lee Konitz en Clark Terry. Dat zijn namen die je met groot plezier laat vallen, toch! Pianist Timothy Segond von Banchet lijkt een buitenlander maar is een Nederlander. Hij komt uit de hoek van de hiphop, R&B, rock en gospel.
Thomas Winther Andersen is de Noorse bassist van de band die onder anderen speelde met Lee Konitz, Michiel Borstlap en Jimmy Halperin die veel cool jazz speelde.
De bandleider Olaf Zwetsloot speelt altsaxofoon en tekent voor de meeste composities. Hij komt uit Nederland en trad op met rapper Def P, pianist Konrad Konselleck en de Surinaamse bassist Pablo Nahar.

In septemebr komt de cd Shadows uit. De vorige cd, Quatasia, dateert uit 2009 toen Zwetsloot zijn comeback maakte na een absentie van zeven jaar vanwege een niet nader genoemd letsel. De eerste cd , Syntax, komt uit 1998. Zwetsloot won een tijd terug de jazzprijs van de stad Dordrecht met een magistraal arrangement van “Epistrophy” van Thelonious Monk.

De band speelt beschaafde, soms vette swing die harmonieus en sfeerverhogend is. Ongetwijfeld draagt het concert in Artishock het karakter van een cd-presentatie. Des te beter want op zo’n moment willen de muzikanten hun huid duur verkopen en mogen we gedreven jazz van de bovenste plank verwachten. Zouden we ook nog vergast worden op de muziek van de vorige cd die een amalgaam heet te zijn van bebop, post-bop en m-base oftewel free funk uit de hoek van Steve Coleman en Greg Osby? We laten ons graag verrassen.

(foto's door Bas Uterwijk)

Bezetting: 
Olaf Zwetsloot - sax; Timothy Segond von Banchet - piano; Thomas Winther Andersen - bas; Clarence Becton - drums.

 http://olafzwetsloot.net/quartet/