Twintig Soester kunstenaars , die op twee na allemaal door Jan Visser werden geïnterviewd in zijn radioprogramma “Galerie Jan Visser”, exposeren zaterdag 3 november 2012 in Artishock.

Het zijn: Ruud Bartlema, Ilse Blommestein, Janine Boot, Karin de Bruin, Magdalena de Coninck, Mint Faas, Judith Gor, Nadjezjda van Ittersum, José Marcus, Peter van Oostzanen, Jacqueline Pouw, Tjerk Reijinga, Chris Rodenburg, Eveline Roskott, Fred Schilder, Jean-Marie van Staveren, Ineke Talen, Marijke te Vaarwerk, Harry van der Wee en Hermien de Wolf.

De opening van de expositie ‘Allerhanden’, in woord de seculiere opvolger van Allerheiligen (1 november) en Allerzielen (2 november), vindt plaats op zaterdag 3 november om 20.00 uur. Iedereen is van harte welkom.

Om half negen speelt het Jan Schröder-jazzkwartet.

Openingstijden: woensdag- en vrijdagochtenden tussen 10.00 en 12.00 uur en op de filmavonden tussen 19.15 uur en 20.15 uur

 o-o-o

Jan Visser over Artishock, Reuring, Kunst en Cultuur

Door: Marian Reintjes

Na het interview krijg ik van Jan Visser een boekje met gedichten van hem mee.
In zijn voorwoord van dit gedichtenbundeltje vallen een paar zinnen me op, hij haalt daarin een uitspraak van Nietzsche aan:

“De kunst en niets anders dan de kunst. 
 Zij alleen maakt het leven mogelijk, 
 zij is de grote verleiding om te leven, 
 de grote prikkel tot het leven…..”

Het is ook zíjn credo: “Cultuur, daar ademen we mee, daar gaat álles om, cultuur, daar mag wel meer voor opgekomen worden.”

Hij zou daar ook een taak voor Artishock in zien, hij is wel wat teleurgesteld dat Artishock niet meer zo gericht is op protest, op hoe het anders moet, hoe er binnen de gemeentepolitiek meer ruimte en middelen zouden moeten komen voor cultuur.
Hij heeft niet de behoefte om bij te sturen maar volgt Artishock nog steeds met belangstelling, het is tenslotte ook zíjn kindje. Samen met Otto Prinsen en Willem Jan van de Wetering was hij medeoprichter van de kunstenaarsvereniging Artishock, die inmiddels 45 jaar bestaat.

Destijds zorgde Artishock voor reuring in Soest, het is opgericht door en voor kunstenaars die maatschappelijk geëngageerd waren. Vanuit Artishock protesteerden ze tegen misstanden in Soest en Artishock had dan ook niet altijd een goede naam, net zo min als hij dat persoonlijk altijd had.

Als je iets wilt veranderen dan moet je de politiek in gaan is zijn overtuiging. Zelf heeft hij voor heel wat kwesties op de bres gestaan, zo bv. voor het behoud van landschap, de kwestie rond de Eng.
Hij heeft er moeite mee dat mensen zo weinig hun mond open doen, de meeste mensen vinden het wel gauw goed.
Aan het vlakke, het saaie heeft hij een hekel, durven zeggen waar het jou om gaat en zeker niet bang zijn voor autoriteit.

Al op de kweekschool vormde zich vanuit de provo- en flower powertijd, deze levenshouding. Jan Visser (geboren in Rotterdam in 1933) kwam in 1958 naar Soest, waar hij als onderwijzer en leraar Avo bij het lager beroepsonderwijs werkte. Maar op velerlei manier was hij actief in Soest, van 1990-1994 was hij wethouder en in 2007 ontving hij de cultuurprijs van de gemeente Soest. In 2008 verscheen een biografie over hem van de hand van Wim de Kam (uitg. Ton Paauw). Ook schreef hij 12,5 jaar lang columns voor de krant en interviewde hij heel veel kunstenaars voor Radio Soest.

Deze tentoonstelling organiseren met 20 kunstenaars met wie hij ook allemaal een interview heeft gehad, geeft hem een ‘kick’ ! Zoveel kunstenaars voor het voetlicht brengen, zoveel mensen die creatief bezig zijn, dat is toch fantastisch! Als je geen creativiteit hebt, dan ben je dood en hij wil lévend zijn. De tentoonstelling is mede bedoeld om Artishock eraan te herinneren dat het om kúnstenaars gaat, per definitie maatschappij-kritische mensen.

Zelf blijft hij zijn creativiteit vorm geven door te blijven dichten.

Het is intrigerend om te zien hoe zijn gezichtsuitdrukking kan veranderen van ingekeerd, filosofisch naar een lachend open gezicht met krachtig heldere ogen. Híj is lévend gebleven!